ถึงคนไกล - Color Blind

Written by：Color Blind

จากมาไกลที่เคยพักพิง

ยิ่งห่างไกลยิ่งไม่รู้ตัว

ที่จากมานั้น อบอุ่น เท่าใด

นานจนเลือนคนที่เฝ้ารอ

คนที่คอยยังคง

คิดถึงและเป็นห่วง

ไม่ได้รู้ เป็นอย่างไร

ฝากทุกคำที่แทน

ความหมายจากใจ

ให้เธอ

บอกเธอเพียงได้รู้ว่าฉันห่วงใย

เหมือนเดิม

วันเวลาที่ล่วงเลย

ยังคงรอคอยเฝ้าพบเจอ

ว่าสิ่งไหน ที่มี

อีกไม่นานคนนี้จะกลับไป

เพราะไม่มีที่แห่งไหนจะเป็นสุขใจ

อย่างตรงนั้น

เธอก็รู้ใช่ไหม

จะโอบกอดเธอไว้

อย่างในวันวาน

ก็ที่ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ

ขอเธออย่าเปลี่ยนไป

เพราะฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน

แค่ฟังเสียงของเธอก็อุ่นใจ

จากอ่อนล้ามีแรงลุกขึ้นใหม่

ผ่านวันนี้ ที่ยังไม่เป็นดั่งใจ

คำปลอบโยนที่เธอนั้นพูดมา

ความอ่อนโยนที่เธอได้ส่งมา

ช่างแสนมีค่า

ขอบคุณวันนี้ที่มีเธอ

ฝากทุกคำที่แทนความหมาย

จากใจให้เธอ

บอกเธอเพียงได้รู้

ว่าฉันห่วงใยเหมือนเดิม

วันเวลาที่ล่วงเลย

ยังคงรอคอยเฝ้าพบเจอ

ว่าสิ่งไหน ที่มี

อีกไม่นานคนนี้จะกลับไป

เพราะไม่มีที่แห่งไหนจะเป็นสุขใจ

อย่างตรงนั้น เธอก็รู้ใช่ไหม

จะโอบกอดเธอไว้อย่างในวันวาน

ก็ที่ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ

ขอเธออย่าเปลี่ยนไป

เพราะฉันคิดถึงเธอ เหลือเกิน

และอีกไม่นาน

ที่ฉันจะกลับไป

เพราะไม่มีที่แห่งไหนจะเป็นสุขใจ

อย่างตรงนั้น เธอก็รู้ใช่ไหม

จะโอบกอดเธอไว้อย่างในวันวาน

ก็ที่ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ

ขอเธออย่าเปลี่ยนไป

เพราะฉันคิดถึงเธอ เหลือเกิน

เส้นทางแสนยาวไกล

ที่ตัวฉันต้องไป

แต่ว่าเสียงหัวใจ มีแต่เธอ

คิดถึงเธอเหลือเกิน

ดวงอาทิตย์ลาไป

จันทราแสงลับไป

แต่ว่าเสียงหัวใจ มีแต่เธอ

เพราะฉันคิดถึงเธอ